Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «شانا»
2024-04-27@18:23:01 GMT

«لحظه حقیقت» برای سوخت‌های فسیلی

تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۸۳۶۳۶

«لحظه حقیقت» برای سوخت‌های فسیلی

دبیرکل اوپک در واکنش به گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی مبنی بر رویارویی صنایع نفت و گاز جهان با «لحظه حقیقت» درباره انتخاب بین تسریع در بحران تغییرات اقلیمی یا حرکت به سمت انرژی‌های پاک گفت: شیوه آژانس بین‌المللی انرژی برای انتقاد و دستور دادن به صنایع نفت و گاز غیردیپلماتیک است.

به گزارش شانا به نقل از دبیرخانه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک)، آژانس بین المللی انرژی هفته گذشته در گزارشی با عنوان «صنایع نفت و گاز در گذار به صفر خالص (کربن صفر)» اعلام کرد صنایع نفت و گاز اکنون با «لحظه حقیقت» روبه‌رو هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به این صنایع گفته شد باید بین تسریع در بحران تغییرات اقلیمی یا پذیرش تغییر مسیر به سمت انرژی‌های پاک، موضوعی که در پس‌زمینه سناریوی پیشنهادی آژانس بین‌المللی انرژی به آن اشاره شده است، یک گزینه را انتخاب کنند.

همان‌گونه که به‌تازگی در گزارش آژانس بین‌المللی انرژی مشاهده شد، این سناریو تنها چارچوبی بسیار محدود از چالش‌ها را پیش روی ما می‌گذارد و شاید به‌طور مصلحت‌آمیز مسائلی مانند امنیت انرژی، دسترسی به انرژی و مقرون‌به‌صرفه بودن آن را کم‌اهمیت جلوه دهد، همچنین به شیوه‌ای ناعادلانه صنعت نفت را به دامن زدن به بحران آب‌وهوا متهم می‌کند.

هیثم الغیص، دبیرکل سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) گفت: طنزآمیز است که آژانس بین‌المللی انرژی، نهادی که در سال‌های اخیر بارها روایت‌ها و پیش‌بینی‌های خود را تغییر داده است، اکنون صنعت نفت و گاز را خطاب قرار داده و می‌گوید حالا زمان تصمیم‌گیری است.

شیوه‌ای که آژانس بین‌المللی انرژی در روزهای اخیر با استفاده از رسانه‌های اجتماعی خود برای انتقاد و دستور دادن به صنایع نفت و گاز در پیش گرفته، دست‌کم می‌توان گفت غیردیپلماتیک است.

اوپک به تنهایی سازمانی نیست که نسخه‌ای برای دیگران تجویز کند که آنها چه کاری باید انجام دهند.

اوپک همچنین اعتقاد دارد چارچوب پیشنهادی آژانس بین‌المللی انرژی به‌منظور ارزیابی همسویی با اهداف سناریوی به صفر رساندن انتشار کربن، ابزاری برای محدود کردن اقدام‌ها و انتخاب‌های مستقل کشورهای تولیدکننده نفت و گاز در حال توسعه، از طریق زیر فشار گذاشتن شرکت‌های ملی نفت آنهاست.

این چارچوب همچنین با رویکرد «از پایین به بالا» توافق تغییرات اقلیمی پاریس که در آن هر کشور بر اساس توانایی‌ها و شرایط ملی، درباره روش‌های مشارکت در اقدام جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تصمیم می‌گیرد در تضاد است و احتمال دارد به کاهش سرمایه‌گذاری و تضعیف امنیت عرضه انرژی که یکی از وظایف کلیدی آژانس بین‌المللی انرژی به شمار می‌آید، منجر شود.

متأسفانه آژانس بین‌المللی انرژی فناوری‌هایی مانند استفاده و ذخیره‌سازی کربن (CCUS) را نوعی «توهم» خوانده است، در حالی که گزارش‌های ارزیابی تغییرات آب‌وهوایی میان‌دولتی، چنین فناوری‌هایی را بخشی از راه‌حل مقابله با تغییرات اقلیمی هوایی می‌دانند و بر آنها تأکید دارند.

حقیقت برای افرادی که خواهان مشاهده آن باشند ساده و بسیار واضح است، چالش‌های انرژی پیش روی ما فراوان و پیچیده است و نمی‌توان آن را به دو گزینه محدود کرد.

امنیت انرژی، دسترسی به انرژی و مقرون‌به‌صرفه بودن آن برای همگان باید با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای همراه باشد و این موضوع مستلزم سرمایه‌گذاری‌های گسترده در انواع انرژی، فناوری و درک نیازهای همه مردم است.

در اوپک، ما تکرار می‌کنیم و معتقدیم جهان باید بر موضوع کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تمرکز داشته باشد، نه انتخاب منابع انرژی.

صنعت نفت با سرمایه‌گذاری‌های عمده، منابع انرژی‌ تجدیدپذیر را پذیرفته است و در فناوری‌هایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مانند ذخیره‌سازی کربن، جذب مستقیم هوا، حذف دی‌اکسید کربن و تولید هیدروژن پاک سرمایه‌گذاری می‌کند.

در واقع، بعضی از کشورهای عضو اوپک از این نظر در جهان پیشرو هستند.

در جهانی که به گفت‌وگوهای بیشتر نیاز داریم، تکرار می‌کنیم که نشانه رفتن انگشت اشاره تنها به یکسو رویکردی سازنده‌ نیست، برای اطمینان از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و دسترسی مردم به محصولات و خدمات انرژی و ایجاد رفاه در زندگی آنها، همکاری با یکدیگر اهمیت دارد و در این زمینه باید با قاطعیت عمل کنیم.

الغیص در این باره گفت: این چالش‌های دوتایی نباید با یکدیگر در تضاد باشند.

دبیرکل اوپک تصریح کرد: ما «لحظه حقیقت» را در پیش می‌بینیم. ما باید درک کنیم که همه کشورها مسیرهای انتقال انرژی خود را منظم دنبال می‌کنند، همچنین باید اطمینان حاصل کنیم که همه صداها شنیده می‌شود، نه فقط تعدادی معدود و در عین حال باید مطمئن شویم که انتقال انرژی سبب رشد اقتصادی، افزایش تحرک اجتماعی، افزایش دسترسی به انرژی می‌شود و در کنار اینها انتشار گازهای گلخانه‌ای را هم کاهش ‌دهید.

منبع: شانا

کلیدواژه: اوپک دبیرکل اوپک هیثم الغیص تغییرات اقلیمی آب و هوا آژانس بین المللی انرژی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای آژانس بین المللی انرژی صنایع نفت و گاز تغییرات اقلیمی سرمایه گذاری لحظه حقیقت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.shana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۸۳۶۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضربه سنگین خودروهای بی‌کیفیت تولید داخل به تشدید ناترازی بنزینی و کسری بودجه ارزی کشور

سید علی مرتضوی کارشناس انرژی در رابطه با خسارت سنگین خودروسازی انحصاری به صنعت انرژی کشور و تحمیل ناترازی انرژی بر کشور اظهار کرد: آمارهای ارائه شده از سوی ستاد نوسازی سازمان حمل و نقل کشور، تصویری تلخ از وضعیت خودروسازی ایران ترسیم می کند. با تردد بیش از 35 میلیون خودرو، توجه به اینکه 37 درصد از این خودروها در گروه فرسوده قرار می گیرند، نگران کننده است. این خودروهای فرسوده نه تنها به دلیل افزایش آلاینده ها برای محیط زیست مضر هستند، بلکه به میزان قابل توجهی در مصرف سوخت نیز کمک می کنند. ارقام سرسام آور مصرف روزانه 46 میلیون لیتر بنزین و 17.5 میلیون لیتر گازوئیل توسط خودروهای فرسوده نیاز مبرم به مداخله در صنعت خودروسازی کشور را نشان می دهد.

وی گفت: پیامدهای این مصرف ناپایدار وخیم است. خسارات وارده به صنعت خودروسازی کشور صرفاً از استفاده از خودروهای فرسوده بالغ بر 9 میلیارد دلار است. این یک بار اقتصادی قابل توجه است که کشور نمی تواند از آن چشم پوشی کند. علاوه بر این، کیفیت پایین تولید خودرو در ایران با افزایش مصرف بنزین، بسیار فراتر از سطح مورد انتظار مرتبط است. با پیش بینی مصرف 60 میلیون لیتری در روز، واقعیت کنونی بیش از 130 میلیون لیتر در روز نشان دهنده مشکلی جدی است که نیاز به رسیدگی فوری دارد.

وی ادامه داد: همچنین کیفیت نامناسب تولید خودروهای داخلی پیامدهای گسترده ای فراتر از مصرف سوخت دارد. همچنین به مشکلات کمبود انرژی کمک کرده و واردات بنزین به میزان 4 میلیارد دلار در سال آینده را ضروری کرده است. این موضوع نه تنها بودجه کشور را تحت فشار قرار می دهد، بلکه سیاست ها و عملکردهای نادرست در صنعت خودروسازی داخلی را نیز برجسته می کند.

 کمبود بنزین در سال های آینده تهدیدی جدی برای اقتصاد 

وی گفت: بازار انحصاری در صنعت خودروی ایران نقش بسزایی در تشدید این مسائل داشته و فضای غیررقابتی ایجاد کرده است که باعث شده تا محصولات زیر مجموعه بر بازار مسلط شوند. پیامدهای این وضعیت فراتر از ضررهای اقتصادی است. کمبود انرژی و افزایش واردات بنزین، پیشرفت کشور را به خطر می اندازد و درآمد نفتی آن را تضعیف می کند. پتانسیل کمبود بنزین در سال های آینده تهدیدی جدی برای اقتصاد ایران و ثبات کلی آن است. نیاز به اصلاحات فوری در صنعت خودرو را نمی توان نادیده گرفت، زیرا عدم رسیدگی به این مسائل پیامدهای گسترده ای برای کل کشور خواهد داشت.

این کارشناس انرژی به لزوم تنوع بخشیدن به سبد سوختی اشاره کرد و گفت: برای رسیدگی موثر به این چالش ها، یک رویکرد چند وجهی مورد نیاز است. اولاً، باید تلاشی هماهنگ برای جایگزینی خودروهای فرسوده با مدل‌های استاندارد و کم‌مصرف‌تر صورت گیرد. این نه تنها مصرف سوخت را کاهش می دهد، بلکه باعث صرفه جویی قابل توجهی در روز می شود. علاوه بر این، باید با تمرکز بر سوخت های جایگزین مانند CNG یا گاز مایع (LPG) به عنوان جایگزین بنزین، می توان وابستگی به بنزین سنتی را کاهش داد و استفاده از منابع انرژی پاک تر و پایدارتر را ترویج کرد. انتقال به سمت خودروهای دوگانه سوز که از CNG یا LPG در کنار بنزین سنتی استفاده می کنند، می تواند به طور قابل توجهی مصرف سوخت کلی وسایل نقلیه را کاهش دهد و به ترکیب انرژی متعادل تر در بخش حمل و نقل کمک کند.

مصرف بنزین کشور به 130 میلیون لیتر در روز رسیده است

وی گفت: وضعیت صنعت خودروی ایران چالش مهمی است که نیاز به اقدام فوری دارد. مصرف ناپایدار سوخت در کنار کیفیت پایین تولید خودروهای داخلی، پیامدهای گسترده ای دارد که نمی توان آن را نادیده گرفت. کیفیت پایین تولید خودروهای ایران، سبب افزایش مصرف بنزین شده است به نحوی که باید مصرف کشور حدود ۶۰ میلیون لیتر در روز باشد ولی متاسفانه به دلیل کیفیت پایین خودروها به بیش از ۱۳۰ میلیون لیتر در روز رسیده است که این موضوع نیز خسارت بزرگی دیگری بر کشور زده است.

وی افزود: تعمیم مشکلات بی کیفیتی و بازار انحصاری در صنعت خودروی ایران، به ناترازی انرژی و در نتیجه واردات بنزین به میزان ۴ میلیارد دلار در سال آتی، سبب کسری بودجه دولت نیز شده است و مقصر اصلی این وضعیت صنعت انحصاری و غیررقابتی خودروسازی داخلی است که باید سریعا در این روند اصلاح شود وگرنه ناترازی بنزین در طی سال‌های آتی و تشدید واردات بنزین، کل درآمد نفتی کشور را نابود خواهد کرد.

زهرا طوسی

دیگر خبرها

  • هشدار حماس در مورد تعیین هر نهادی بجز سازمان ملل برای نظارت بر آنروا
  • فرمان کنترل اوپک به دست امارات می‌افتد؟
  • ناامیدی رژیم صهیونیستی از شکست طرح بین‌المللی‌اش برای توقف فعالیت آنروا
  • ضربه سنگین خودروهای بی‌کیفیت تولید داخل به تشدید ناترازی بنزینی و کسری بودجه ارزی کشور
  • سازمان همکاری اسلامی: وجود آنروا گواهی بر پایبندی بین‌المللی به حقوق آوارگان فلسطینی است
  • واکنش آمریکا به گزارش اخیر گروسی درباره ایران
  • بریتانیا در یک قدمی شبکه برق بدون کربن
  • آینده‌ی انرژی و سوخت در جهان
  • تلاش آمریکا برای عدم دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای
  • آمریکا: با آژانس اتمی برای شفافیت بیشتر فعالیت‌های هسته‌ای ایران همکاری داریم